Mapa opis obliczen 2012

Mapa opis obliczen 2012, Politechnika Wrocławska PWr, semestr 2, geodezja, sprawozdanie 10

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->Każda grupa wykonuje tylko jedną mapę, na podstawie tej metody pomiaru,którą używała w trakciećwiczeń.OPIS WYKONANIA MAPY SYTUACYJNEJ Z METODY ORTOGONALNEJ1. Na kartce bloku kreślarskiego (formatu A4) należy wrysować ramkę mapy, opisy pozaramkowei siatkę krzyży (zgodnie załączonym wzorem – str. 3). Napisy wykonywane są pismemtechnicznym czarnym tuszem przy użyciu pisaków kreślarskich i szablonów. Krzyż siatkikwadratów składa się z dwóch prostopadłych kresek o długości 1 cm, przecinających sięw połowie swojej długości.2. W niniejszym przykładzie punktosnowy A, posiada współrzędnexA=125.00 m, yA=125.00 m. Punkt Bposiada współrzędne: xB=133.17 m,yB=141.04 m. Obliczamy azymutboku AB (wg opisu w książkach lub zmojego wykładu na tablicy), womawianym przykładzie azymutAAB=70.0088 gradów.3. Obliczamy współrzędne wszystkichpomierzonych punktów (krawędzichodnika, latarni, drzew, armaturynaziemnej podziemnego uzbrojenia terenu) zgodnie z poniższymi wzorami. Jeżeli w punkcieosnowy A był początek linii pomiarowej to współrzędne pomierzonych punktów obliczamy zewzorów:xi= xA+bi*cos AAB– di*sin AAByi= yA+bi*sin AAB+ di*cos AABgdzie: i – numer kolejnego pomierzonego punktu.Gdyby początek linii pomiarowej (zero taśmy) było w punkcie B to powyższe wzory przybierająpostać:xi= xB+bi*cos ABA– di*sin ABAyi= yB+bi*sin ABA+ di*cos ABAgdzie dla mojego przykładu: ABA= AAB+ 200.0000 gradów = 270.0088 gradówStosując powyższe wzory przestrzegamy następujących zasad. Punkty przedłużone to tyłu(położone „przed” zerem taśmy) podajemy z miarą bieżącąbujemną. Punkty znajdujące się nadomiarze z lewej strony(z lewej strony linii pomiarowej patrząc od zera taśmy w kierunkukońca taśmy: 20 m) mają wartość domiarudzeznakiem ujemnym.Obliczone współrzędnezestawiamy w postaci wykazu (formularz w operacie na e-portalu).4. Znając współrzędne punktów zaczynamy kartować (wykreślać) mapę, nanosząc położeniepunktów przy pomocy podziałki transwersalnej i kroczka (cyrkla z dwoma ostrzami).Zaczynamy od dwóch punktów osnowy, potem identycznie nanosimy pozostałe punkty.Kartowanie jest czynnością odwrotną do odczytywania współrzędnych istniejących na mapiepunktów (np. narożnika budynku na drugimćwiczeniuz geodezji). Tutaj znamy z pomiaru iobliczeń współrzędne punktu (którego do tej pory nie było na mapie) i chcemy ten punkt nanieśćw odpowiednie miejsce na mapie. Skoro skala mapy jest 1:500, to bok siatki kwadratów mawymiar w terenie 50 m. Jeżeli przykładowy narożnik ramki mapy posiada współrzędnex=100.00 m, y=100.00 m, to aby wkreślić na mapę punkt A należy wzdłuż osi x odłożyćcyrklem odległość (∆x=125.00 – 100.00 = 25.00 m) oraz wzdłuż osi y (∆y=125.00 – 100.00 =25.00 m). Nasza zrobiona mapa nie ma skurczu, zatem nie musimy go uwzględniać. Pozaznaczeniu na mapie (poprzez nakłucie cyrklem) położenia punktu A rysujemy tam tuszem1znak poziomej osnowy pomiarowej (zgodny kształtem i wymiarami z instrukcją K-1). Dladrugiego przykładowego punktu B należy odłożyć wzdłuż osi x odległość (∆x=133.17 – 100.00= 33.17 m) itp., a potem w odpowiednim miejscu narysować znak z K-1. Po wkreśleniu punktówosnowy nanosimy w identyczny sposób wszystkie pozostałe punkty,do każdego z nich stosującodpowiednie znaki z K-1.Jeżeli punkt wypada w kolejnym kwadracie siatki krzyży toodkładamy przyrosty współrzędnych wewnątrz tego kwadratu (a nie od narożnika ramki mapy).Załamania krawędzi chodnika (wokół trawników) łączymy linią przerywaną (o odpowiedniejdługości kreski i przerwy oraz odpowiedniej grubości – patrz znak „Krawędź chodnika (inna niżkrawężnik jezdni)” o kodzie 423 KOC z instrukcji K-1). Na mapie umieszczamy opisynawierzchni (np: ch. bet., ch. kost.), symbol trawnika, numer punktu osnowy geodezyjnej (np. A,B itd.). Na mapienie rysujemy linii pomiarowej pomiędzy punktami osnowy, ani nie rysujemylinii rzutowania węgielnicą punktu na linię pomiarową (te linie rysowane są tylko na szkicu).Namapie nie umieszczamy numerów poszczególnych pomierzonych punktów (latarni, drzew, itp.),ani kierunku północy.OPIS WYKONANIA MAPY SYTUACYJNEJ Z METODY BIEGUNOWEJKolejność czynności jest następująca:1. Jak w metodzie ortogonalnej.2. Stanowisko teodolitu – punkt osnowy C oraz nawiązanie – punkt osnowy D posiadają znanewspółrzędne. Obliczamy azymut ACD(wg opisu w książkach lub z mojego wykładu na tablicy).3. Obliczamy współrzędne pozostałych pomierzonych punktów ze wzorów:A=ACD-KD,xi=xC+di*cos(A+Ki)yi=yC+di*sin(A+Ki)gdzie: A– azymut kierunku zera koła poziomego teodolitu (limbusa); KD– odczytany kierunekHz na punkt osnowy D; i - numer kolejnego pomierzonego punktu; d – odległość od stanowiskateodolitu do pomierzonego punktu; K – odczytany kierunek Hz do pomierzonego punktu. Jeżelikierunek na punkt D (oznaczony we wzorze jako KD) był wykonany w dwóch położeniachlunety to przyjmujemy do obliczeń kierunek będący „złożeniem” wartości pełnych gradówz I położenia lunety oraz wartości c i cc uśrednionych z dwóch położeń lunety.4. Kartujemy ze współrzędnych położenie punków osnowy na mapie przy pomocy kroczkai podziałki transwersalnej, następnie w identyczny sposób nanosimy wszystkie pomierzonepunkty i wykreślamy mapę (analogicznie jak w punkcie 4 opisu wykonania mapy z metodyortogonalnej).Uwaga!Istnieje możliwość (dla chętnych) wykonania mapy przy pomocy dowolnego programutypu CAD. Wówczas obliczone wcześniej współrzędne punktów można zaimportować do CAD-a,pamiętając o zamianie osi na układ geodezyjny. Ustawić odpowiednie jednostki, narysować ramkęmapy i pomierzone obiekty (znaki muszą być zgodne z K-1, w tym styl i grubość linii) i zrobićwydruk w skali 1:500.Uwaga! Współrzędne i numery punktów osnowy bierzemy zgodnie z fotomapą zamieszczoną naeportalu. Wykonana mapa musi mieć wrysowaną siatkę krzyży o właściwych okrągłychwspółrzędnych (patrz fotomapa z osnową). Może to być mapa w kroju jednostkowym (a więckrzyże nie będą się pokrywać z ramką mapy) tak dobrana, aby zmieścić obszar pomiaru na formacieA4. Należy obliczyć i opisać na mapie współrzędne lewego dolnego narożnika ramki mapy,podobnie jak naćwiczeniudrugim z geodezji (nie wpisywać 100,00 100,00 jak w przykładzie).Należy odpowiednio wypełnić opisy pozaramkowe (nie sugerować się przykładem) czyli:a) technologia tradycyjna (ręcznie zrobiona mapa) lub technologia numeryczna (gdy z CADa)b) układ 2000 strefa … (zamiast układ lokalny)c) metoda ortogonalna lub biegunowa2 [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

mement.xlx.pl