Marnowanie szans gospodarczych w Iraku, Świat wokół nas, Michalkiewicz Stanisław

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
www.radiomaryja.pl/artykuly.php?id=98119
2008-11-07
Marnowanie szans gospodarczych w Iraku
Pan Stanisław Michalkiewicz jak zwykle w błyskotliwy sposób, sprowadzaj±c cały problem ad absurdum,
krytykuje udział Polski w operacji irackiej ("Zwyciêstwo sprywatyzowane?", "Nasz Dziennik" z 30.10.2008
r.). Rozumiem, ¿e to felieton na poły ¿artobliwy, ale poniewa¿ Pan Redaktor posłu¿ył siê w nim wyrywkami
moich opinii, uznałem, ¿e warto nieco powa¿niej spojrzeæ na poruszon± tam kwestiê ewentualnych skutków
gospodarczych naszego wojskowego zaanga¿owania w Iraku.
Zostawmy na chwilê, ewentualnie do innej dyskusji, problem zasadno¶ci podejmowania w ogóle tego typu
działañ przez społeczno¶æ miêdzynarodow±, w tym sensu naszego w nich udziału. Ale skoro ju¿ tam byli¶my,
to powinni¶my staraæ siê, aby z tej obecno¶ci wynikły dla Polski jakie¶ korzy¶ci, w tym oczywi¶cie tak¿e
korzy¶ci gospodarcze. I tu chyba zgadzamy siê z Panem Stanisławem Michalkiewiczem, chocia¿ oczywi¶cie
nie chodzi tu o "łupy, jeñców i branki", jak to zgrabnie i z historyczn± znajomo¶ci± rzeczy uj±ł w swym
tek¶cie. Chodzi o nawi±zanie jak najszerszych stosunków gospodarczych z odbudowuj±cym siê pañstwem
irackim. I wła¶nie szans na to, czyli na pozamilitarne wykorzystanie efektów naszego militarnego
zaanga¿owania, nie potrafili¶my, niestety, wykorzystaæ. Pozostawili¶my je w piaskach irackich.
Co najmniej trzykrotnie szanse te przechodziły koło nas albo niezauwa¿one, albo zignorowane.
Po raz pierwszy, gdy w 2003 roku podejmowali¶my decyzjê o udziale w operacji irackiej. Doł±czyli¶my do
koalicji amerykañskiej bez głêbszej refleksji racjonalnej i praktycznej, emocjonalnie, na zasadzie
bezinteresownego, w dawnym romantycznym stylu, wkładu w bezpieczeñstwo miêdzynarodowe i
altruistycznego wsparcia naszego wa¿nego sojusznika amerykañskiego. Tymczasem wtedy wła¶nie była
szansa na umówienie siê co do konkretnych zasad współdziałania z USA, nie tylko wojskowego, ale tak¿e
pozawojskowej współpracy w czasie pokonfliktowej odbudowy Iraku. Tej szansy w ogóle nie dostrzegli¶my.
Druga szansa pojawiła siê w momencie, gdy sytuacja bezpieczeñstwa w Iraku zaczêła siê na tyle poprawiaæ,
¿e mo¿na było realnie rozpoczynaæ kontakty gospodarcze z sukcesywnie odbudowuj±c± siê administracj± i
gospodark± tego kraju. Próby wchodzenia naszych firm na rynek iracki koñczyły siê jednak niepowodzeniem.
Głównym powodem był brak do¶wiadczenia i konkretnych zdolno¶ci utrzymania siê i skutecznego
konkurowania w trudnych, niebezpiecznych warunkach kryzysowych i pokonfliktowych. Inne ¶wiatowe firmy
z du¿ymi, własnymi agencjami i siłami ochrony łatwo wygrywały tê konkurencjê.
Nale¿ało spróbowaæ pomóc naszym firmom w zapewnieniu im bezpieczeñstwa, głównie przez wykorzystanie
www.radiomaryja.pl
Strona 1/2
w tym celu naszej obecno¶ci wojskowej. Ponadto mo¿na było zaanga¿owaæ inne poza wojskiem agendy
rz±dowe we wsparcie podmiotów gospodarczych chc±cych operowaæ w Iraku. W pewnym momencie w
rz±dzie Kazimierza Marcinkiewicza pojawiła siê nawet taka koncepcja, ale w praktyce ostatecznie nie została
wdro¿ona. W ten sposób sami nie podjêli¶my ¿adnego wysiłku w ci±gu kilku lat, aby wzmocniæ i wykorzystaæ
szansê przekucia zaanga¿owania wojskowego w korzy¶ci gospodarcze.
I wreszcie trzecie zmarnowanie szansy to kalendarzowa decyzja o wyj¶ciu z Iraku. Decyzja podjêta wył±cznie
na podstawie przesłanek politycznych, motywowanych głównie potrzebami ostatniej kampanii wyborczej, a
nie w rezultacie powa¿nych kalkulacji strategicznych. Wycofujemy siê wiêc akurat w momencie
strategicznym, kiedy pojawia siê bardziej realna ni¿ dot±d mo¿liwo¶æ stabilizowania sytuacji w Iraku i tym
samym dodatkowa szansa na wzmo¿one zawi±zywanie relacji gospodarczych z nowym pañstwem irackim.
Dla nas szansa ta byłaby o tyle wiêksza, ¿e pełnili¶my tam wa¿ne funkcje dowódcze i organizatorskie, które
ułatwiały kontakty z miejscowymi strukturami władzy i podmiotami gospodarczymi. Je¶li nie bêdzie nas tam,
na miejscu, nie skorzystamy z tej szansy, bo inni, mocniejsi od nas bêd± pierwsi, nawet je¶li w ogóle
wojskowo w Iraku nie byli. Sami, na własne ¿yczenie ignorujemy tê szansê.
Dlaczego nie potrafili¶my wykorzystywaæ szans w Iraku? Przede wszystkim dlatego, ¿e w Polsce wci±¿
brakuje ponadresortowego, zintegrowanego podej¶cia do spraw współczesnego bezpieczeñstwa. Dopóki rz±d
w kierowaniu bezpieczeñstwem bêdzie siê ograniczał wył±cznie do perspektywy resortowej, dopóty
ogólnonarodowe efekty bêd± takie jak w przypadku Iraku. Czyli marne.
Dlatego ponawiam swoje wielokrotnie składane propozycje przyspieszenia budowy zintegrowanego systemu
zarz±dzania bezpieczeñstwem narodowym w skali pañstwa, a w szczególno¶ci w skali rz±du. Jednym z
pierwszych praktycznych kroków w tym kierunku mo¿e byæ znowelizowanie ustawy o zarz±dzaniu
kryzysowym tak, aby stosownie skorygowaæ pod tym wła¶nie k±tem kompetencje Rz±dowego Centrum
Bezpieczeñstwa oraz skonsolidowaæ ró¿ne specjalistyczne kolegialne organy rz±dowe w jeden Rz±dowy
Komitet Bezpieczeñstwa Narodowego pod kierownictwem premiera.
prof. Stanisław Koziej
generał w stanie spoczynku, wiceminister obrony narodowej w rz±dzie Kazimierza Marcinkiewicza
www.radiomaryja.pl
Strona 2/2
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • mement.xlx.pl

    • Tematy