Mali niewolnicy

Mali niewolnicy, Dokumenty

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Mali niewolnicy
16 wrz, 12:00Laura Millar, Ceria Atkinson
/
News of The World
Mali imigranci mogĢ zasilię szeregi wspþczesnych niewolnikw
fot. Str
Co piĢty mieszkaniec Wysp nie wierzy w zjawisko handlu dzieęmi, a co trzeci odrzuca
myĻl, Ňe ten proceder mgþby siħ odbywaę w jego rodzinnym kraju. A jednak, zgodnie z
szacunkami organizacji praw czþowieka, do Zjednoczonego Krlestwa rocznie
przybywajĢ tysiĢce anonimowych dzieci: do pracy w prostytucji, w gangach lub do
codziennego usþugiwania w domach.
Kiedy miaþa 12 lat, Fayola marzyþa tylko o jednym: chciaþa pjĻę do szkoþy, mieę nowych kolegw i
mc siħ uczyę, Ňeby w przyszþoĻci zostaę nauczycielkĢ. Zamiast tego caþymi dniami zmuszano jĢ do
sprzĢtania, gotowania i prowadzenia domu czþowiekowi, ktry "kupiþ" jĢ za rwnowartoĻę 250 euro.
WczeĻniej obiecaþ jej matce w Nigerii, Ňe zapewni dziewczynce dobre wyksztaþcenie w Europie.
Podczas gdy inne dzieci z pþnocnego Londynu, okolicy, gdzie mieszkaþa Fayola, sþuchaþy wymwek
rodzicw za to, Ňe zamiast sprzĢtaę swj pokj grajĢ w gry wideo, dziewczynce z Nigerii siniaki na
ciele przypominaþy, co siħ stanie, jeĻli nie bħdzie wystarczajĢco ciħŇko pracowaę. Fayola byþa
jednym z tysiħcy dzieci, czþonkw utajonej armii nieletnich niewolnikw pracujĢcych na Wyspach.
Ci mþodzi ludzie sĢ nie tylko bezlitoĻnie wykorzystywani jako niewolnicy seksualni w domach
publicznych lub jako zþodzieje kieszonkowi w ulicznych gangach. Okoþo 70 procent akcji
policyjnych, ktrych celem jest uwolnienie ofiar handlu ludŅmi, odbywa siħ w prywatnych
mieszkaniach.
TysiĢce przemyconych do kraju dzieci peþni rolħ sþuŇĢcych w prywatnych domach, jak wynika z
programu wyemitowanego przez Channel 4, zatytuþowanego "I Am Slave" (Jestem niewolnikiem).
Program przedstawiaþ historiħ afrykaıskiego 12-latka sprzedanego do niewoli, podobnie jak Fayola.
W niektrych przypadkach niemowlħta i maþe dzieci sĢ wykorzystywane przez dalekich krewnych w
celu wyþudzenia Ļwiadczeı socjalnych. Ludzie ci przedstawiajĢ te maluchy wþadzom jako wþasne, w
nadziei na uzyskanie wiħkszych mieszkaı socjalnych i dodatkowych zasiþkw. IstniejĢ teŇ coraz
lepiej udokumentowane podejrzenia, Ňe pary Brytyjczykw, nie mogĢc mieę wþasnych dzieci, czħsto
uciekajĢ siħ do nielegalnej adopcji i pþacĢ za to, by dostarczono im potomstwo prosto do domu.
Z oficjalnych statystyk brytyjskiego Home Office wynika, Ňe rocznie w Wielkiej Brytanii dochodzi do
nielegalnej adopcji 360 cudzoziemskich dzieci. Jednak eksperci uwaŇajĢ, Ňe w rzeczywistoĻci liczba
ta moŇe osiĢgaę wartoĻę nawet kilku tysiħcy. Jak podaje Ruhama, irlandzka organizacja
charytatywna, ktra pomaga ofiarom handlu ludÅ…mi, wiele z tych przemyconych osb trafia pÅ…niej
do Irlandii jako niewolnicy. Rzeczniczka Ruhamy, Gerardine Rowley informuje, Ňe prawie jedna
trzecia nowych spraw, jakimi w 2009 roku zajmowaþa siħ jej organizacja, dotyczyþa kobiet i dzieci,
ktre trafiþy do Wielkiej Brytanii drogĢ przemytu.
Z ankiety przeprowadzonej niedawno przez brytyjskĢ organizacjħ charytatywnĢ, zajmujĢcĢ siħ
handlem dzieęmi ECPAT (End Child Prostitution, Child Pornography And The Trafficking Of Children
Î Stop Dzieciħcej Prostytucji, Dzieciħcej Pornografii i Przemycaniu Dzieci) wynika, Ňe jedna na piħę
dorosþych osb nie wierzy nawet w istnienie takiego zjawiska jak handel dzieęmi, a jedna trzecia
nie przyjmuje do wiadomoĻci, Ňe przemycane dzieci trafiajĢ do Wielkiej Brytanii. Jednak, jak mwi
dyrektor ECPAT, pani Christine Beddoe, nic bardziej bþħdnego.
Î Dziecko ŇebrzĢce na jednej z gþwnych ulic, nastoletnia dziewczyna, ktra odprowadza mþodsze
dzieci do szkoþy, a sama do niej nie chodzi, mþody chþopiec, ktry sprowadza siħ do waszej okolicy i
rzadko wychodzi na dwr Î te wszystkie dzieci mogĢ byę ofiarami przemytu Î wyjaĻnia pani
Beddoe. Ludzie zwykle sĢdzĢ, Ňe átakie rzeczy zdarzajĢ siħ gdzieĻ daleko na Ļwiecie, ale to siħ
moŇe zdarzyę bliŇej niŇ myĻlicie. Liczba tych dzieci roĻnie z roku na rok; zjawisko to obserwujemy
zarwno w duŇych miastach, jak i w maþych wioskachÑ.
WiħkszoĻę dzieci przemycanych do Wielkiej Brytanii pochodzi z Europy Wschodniej, Poþudniowo-
Wschodniej Azji i z Afryki.
Fayola trafiþa do Londynu, kiedy miaþa zaledwie 11 lat. MyĻlaþa, Ňe jedzie do Wielkiej Brytanii, Ňeby
siħ uczyę i prowadzię wygodniejsze Ňycie. Î Kiedy mj ojciec zginĢþ w wypadku samochodowym,
mama bardzo siħ staraþa, Ňeby utrzymaę mnie i moich trzech mþodszych braci Î opowiada 18-letnia
dziĻ dziewczyna. Î Pewnego razu przyjechaþ pewien czþowiek z Wielkiej Brytanii, przedstawiþ siħ
jako przyjaciel taty i powiedziaþ, Ňe moŇe nam pomc. Wydawaþo nam siħ, Ňe mj wyjazd rozwiĢŇe
wszystkie nasze problemy.
Ten mħŇczyzna obiecywaþ Fayoli ĻwietlanĢ przyszþoĻę i zaproponowaþ zapþacię jej matce w zamian
za niĢ 250 euro Î za takĢ kwotħ jej rodzina mogþaby siħ utrzymaę przez pþ roku. Î Naprawdħ
chciaþam tu przyjechaę Î wspomina. Î Mwiþam juŇ trochħ po angielsku i nieŅle radziþam sobie w
szkole. Marzyþam o tym, Ňe zostanħ nauczycielkĢ. Mama w koıcu zgodziþa siħ na mj wyjazd.
JadĢc samochodem, a potem promem, Fayola byþa bardzo podekscytowana myĻlĢ o swoim nowym
Ňyciu. W koıcu dotarþa ze swoim opiekunem do brytyjskiego portu. Î Ten czþowiek kazaþ, Ňebym
mwiþa do niego áwujkuÑ, zanim podaþ jakieĻ papiery urzħdnikowi Î opowiada Fayola. Î Nikt nas o
nic nie pytaþ, kazali nam po prostu przejĻę dalej.
Jednak zamiast posþaę jĢ do szkoþy w Londynie, jak na to liczyþa Fayola, "wujek" miaþ wobec niej
zupeþnie inne plany. Î Powiedziaþ, Ňe szkoþy sĢ zamkniħte, bo wþaĻnie sĢ wakacje i Ňe nie wolno mi
wychodzię z domu. Mwiþ teŇ, Ňe okolica jest niebezpieczna, a on troszczy siħ o moje
bezpieczeıstwo Î wspomina. Î Potem daþ mi listħ zadaı do wykonania. Na poczĢtku mi to nie
przeszkadzaþo. Wszystko byþo dla mnie nowe, byþam podekscytowana tym, Ňe jestem w Anglii i
chciaþam, Ňeby áwujekÑ byþ ze mnie zadowolony. Pragnħþam podziħkowaę mu za to, Ňe jest dla
mnie taki miþy.
Wkrtce jednak Fayola pracowaþa po 19 godzin na dobħ, szorowaþa podþogi, zdzierajĢc rħce do
krwi, praþa niekoıczĢce siħ sterty brudnych ubraı i gotowaþa posiþki dla áwujkaÑ. A kiedy on
wychodziþ do pracy Î pracowaþ jako takswkarz Î zamykaþ jĢ w domu na klucz. Î Zaczħþam siħ
zastanawiaę, kiedy pjdħ do szkoþy Î opowiada. Î Ale za kaŇdym razem, kiedy o to pytaþam,
"wujek" siħ zþoĻciþ. Biþ mnie mocno po twarzy. Nigdy nie widziaþam, Ňeby ktoĻ byþ tak wĻciekþy,
naprawdħ siħ go baþam.
Wtedy wþaĻnie áwujekÑ powiedziaþ Fayoli, Ňe przebywa w kraju nielegalnie. Î Poinformowaþ mnie, Ňe
nie mogħ od niego odejĻę, Ňe nigdy nie bħdħ mogþa wrcię do domu. Ostrzegaþ, Ňe gdybym
sprbowaþa, wtrĢcĢ mnie do wiħzienia i bħdzie to moja wþasna wina, Ňe bħdħ miaþa powaŇne
kþopoty, bo nie mam dokumentw.
Zmħczona i zaþamana Fayola poddaþa siħ brutalnej dyscyplinie "wujka", a wieczorami pþakaþa w
poduszkħ, czħsto dotkliwie pobita. Î Bardzo chciaþam wrcię do mamy Î mwi cichutko.
Fayola spħdziþa trzy lata w samotnoĻci, zbyt przeraŇona, by prbowaę ucieczki. "Wujek" kupowaþ
jej ubrania, kiedy potrzebowaþa nowych, ale dziewczynka nie miaþa swojego þŇka i musiaþa spaę na
kanapie. Z nikim siħ nie spotykaþa, tylko przelotnie widywaþa dzieci z sĢsiedztwa, bawiĢce siħ na
ulicy. Î MyĻlaþam, Ňe nie zasþugujħ na to, Ňeby byę taka jak one Î wspomina. Jedynym jej
kontaktem ze Ļwiatem zewnħtrznym byþo oglĢdanie telewizji, kiedy "wujek" pracowaþ.
Î Nawet wtedy nie mogþam siħ poczuę caþkiem swobodnie Î opowiada Fayola. Î Nigdy nie
wiedziaþam, kiedy "wujek" wrci, a bardzo by siħ gniewaþ, gdyby zobaczyþ, Ňe nie pracujħ.
MajĢc 14 lat Fayola dojrzaþa i jej ciaþo zaczħþo siħ zmieniaę; staþa siħ mþodĢ kobietĢ. Sposb, w jaki
traktowaþ jĢ "wujek", teŇ zaczĢþ siħ zmieniaę. Î Pewnego wieczoru, kiedy wrciþ z pracy, poþoŇyþ mi
rħkħ na piersiach Î opowiada. Î Nie wiedziaþam, o co mu chodzi, ale wiedziaþam, Ňe to, co robi, jest
zþe. To byþo coĻ innego niŇ bicie, ale teŇ mi siħ nie podobaþo.
Fayola z krzykiem uciekþa z salonu do przedpokoju, gdzie ze zdumieniem zauwaŇyþa, Ňe "wujek"
zostawiþ klucz od drzwi wejĻciowych na stoliku. Fayola postanowiþa wykorzystaę tħ szansħ. Î Nie
miaþam zupeþnie nic Î mwi. Î Tylko spodnie i koszulkħ na sobie.
Nikogo nie znaþa, nie miaþa dokĢd pjĻę i nie miaþa pojħcia, gdzie siħ znajduje. Godzinami chodziþa
po ulicach, pþaczĢc. Î W koıcu stanħþam, szlochajĢc, przy wejĻciu do jakiegoĻ sklepu. Podszedþ do
mnie jakiĻ mħŇczyzna. Powiedziaþ, Ňe ma na imiħ Malcolm. Byþ starszy ode mnie, miaþ 20 lat. Byþ
dla mnie miþy, pytaþ dlaczego pþaczħ i wysþuchaþ mnie, kiedy opowiedziaþam mu o áwujkuÑ Î
wspomina.
Jednak zamiast zaprowadzię Fayolħ na policjħ, Malcolm miaþ inny pomysþ. Î Powiedziaþ, Ňe mogħ
zatrzymaę siħ u niego Î mwi Fayola. Î Niczego nie miaþam, nie znaþam nikogo. PomyĻlaþam, Ňe w
porwnaniu z tym, przez co dotĢd przeszþam, z nim mogþo mi byę tylko lepiej. I naprawdħ byþam
mu wdziħczna za to, Ňe nie donisþ na mnie wþadzom.
Malcolm wracaþ do domu do Manchesteru, gdyŇ wþaĻnie zakoıczyþ pracħ na budowie w Londynie.
Zaprowadziþ zdumionĢ Fayolħ na dworzec kolejowy, kupiþ jej bilet w jednĢ stronħ i zabraþ jĢ do
swego domu. Wydawaþ siħ sympatyczny, ale w zamian za to, Ňe pozwoliþ jej u siebie mieszkaę,
Malcolm oczekiwaþ seksu.
Î Kilka dni po tym, jak z nim zamieszkaþam, Malcolm uprawiaþ ze mnĢ seks Î opowiada Fayola. Î
Byþam dziewicĢ i bardzo siħ baþam, ale uznaþam, Ňe jestem mu to winna. On mnie nie biþ i nie kazaþ
mi pracowaę. Czuþam, Ňe powinnam daę mu coĻ w zamian.
I tak Fayola mieszaþa u Malcolma przez nastħpne dwa lata. Î W porwnaniu z áwujkiemÑ Malcolm
byþ cudowny Î wspomina. Î Byþam mu bardzo wdziħczna za to, Ňe dobrze mnie traktuje i nie
wydawaþo mi siħ dziwne, Ňe chciaþ sypiaę z tak mþodĢ dziewczynĢ.
Malcolm pozwalaþ Fayoli wychodzię codziennie z domu, a ona zapuszczaþa siħ coraz dalej w swoich
spacerach. Î Dziwnie siħ czuþam wĻrd ludzi Î mwi. Î Baþam siħ, Ňe oni dowiedzĢ siħ, Ňe jestem w
kraju nielegalnie i poczĢtkowo nie miaþam odwagi do nikogo siħ odezwaę. Ale juŇ sam fakt, Ňe
mogþam swobodnie oglĢdaę telewizjħ, czytaę ksiĢŇki i chodzię po ulicy, byþ czymĻ niezwykþym.
Kiedy Fayola miaþa 16 lat, Malcolm dostaþ pracħ za granicĢ i dziewczyna musiaþa siħ wyprowadzię.
Znw byþa zrozpaczona. W Ļwietle prawa nie istniaþa, nie miaþa pieniħdzy, wiħc musiaþa szybko coĻ
wymyĻlię. Î Nie dostaþabym nigdzie pracy, wiħc zrobiþam jedynĢ rzecz, jaka przyszþa mi do gþowy.
Nie jestem z tego dumna, ale zaczħþam sypiaę z mħŇczyznami w zamian za pieniĢdze lub za to, Ňe
pozwalali mi u siebie mieszkaę Î opowiada Fayola. Î Nie miaþam wyboru.
Dwa miesiĢce po tym, jak zaczħþa pracħ w charakterze prostytutki, Fayola zaþamaþa siħ i
opowiedziaþa o wszystkim jednemu z klientw. Î Nie miaþam nic do stracenia Î mwi.
Klient prbowaþ jej pomc. Poradziþ jej, Ňeby poszþa do oddziaþu Home Office w Liverpoolu. Tak teŇ
zrobiþa. Kiedy zostaþa przesþuchana, skierowano jĢ do Poppy Project, brytyjskiej organizacji
charytatywnej pomagajĢcej kobietom, ktre zostaþy nielegalnie przemycone do kraju. Tam
udzielono Fayoli schronienia i pomocy prawnej w ubieganiu siħ o azyl.
DziĻ Fayola powoli odbudowuje swoje Ňycie w Wielkiej Brytanii. Î Zajħþo mi to ponad dziewiħę
miesiħcy, ale wreszcie zaczynam czuę siħ bezpiecznie. WciĢŇ oglĢdam siħ za siebie, mam wraŇenie
, Ňe "wujek" moŇe siħ pojawię w kaŇdej chwili i zabraę mnie do siebie, ale chodzħ na terapiħ, Ňeby
sobie z tym poradzię. W przyszþym miesiĢcu zaczynam nawet kurs psychologii na uniwersytecie Î
mwi z dumĢ.
Jednej rzeczy Fayoli nie udaþo siħ dotĢd zrealizowaę: porozmawiaę z matkĢ, ktra zostaþa w Nigerii.
Î Mama nie moŇe siħ dowiedzieę, przez co przeszþam. To by jĢ zabiþo Î mwi Fayola ze smutkiem.
Î Ale codziennie myĻlħ o niej i o moich braciach. Mam nadziejħ, Ňe przyjdzie czas, Ňe rodzina
bħdzie ze mnie dumna.
Autorzy: Laura Millar, Ceria Atkinsonńrdþa:
News of The World
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

mement.xlx.pl