Magia - informacje ogólne(1)

Magia - informacje ogólne(1), TXTY- Duchowosc, ezoter, filozof, rozwój,psycholia, duchy ,paranormal

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
MAGIA - INFORMACJE OGÓLNEMagia to praktyki wpływania na ludzi, przedmioty, zdarzenia czy zjawiska fizyczne za pomocš rodków okultystycznych i paranormalnych, a więc zasadniczo nie poddajšcych się weryfikacji za pomocš metody naukowej, kolidujšcych z podejciem racjonalistycznym.Powyższe okrelenia mogš również odnosić się do praktyk stosowanych przez kogo w celu posłużenia się wspomnianym wpływem oraz do wierzeń, które wyjaniajš rozliczne zdarzenia i zjawiska w obrębie magii.Mag, czyli osoba parajšca się magiš, stosuje różnorakie gesty, zaklęcia, wypowiada inkantacje i inne czynnoci rytualne majšce dać mu władzę nad siłami nadnaturalnymi, które według jego przekonania dadzš mu moc zmiany rzeczywistoci. Brak możliwoci stwierdzenia powišzania między zastosowanym rodkiem, a ewentualnym efektem powoduje jednak, że skutecznoć działań magicznych i istnienie postulowanych przez niš sił nadnaturalnych pozostaje w sferze wiary.W odróżnieniu od podejcia naukowego, w popularnym odczuciu magia utożsamiana jest z zabobonem, a działania magiczne postrzegane sš jako nieskuteczne lub wręcz oszukańcze. Mimo tak negatywnych konotacji, magia zakorzeniła się jednak w kulturze popularnej jako stały element w literaturze fantasy, bajkach dla dzieci oraz kampaniach marketingowych.MODELE FUNKCJONOWANIA MAGIIMagia jest pojęciem towarzyszšcym ludzkoci od poczštków dziejów. Różne ludy usiłowały w różny sposób wyjanić zjawiska zachodzšce w otaczajšcym je wiecie i następnie wpłynšć na nie dla swojej korzyci. Dlatego znane obecnie praktyki magiczne sš bardzo różnorodne - postulujš znaczšco odmienne zasady funkcjonowania rzeczywistoci i metody wpływania na niš. Można jednak zgrupować je w kilka modeli funkcjonowania magii:~Model duchowyJest to prawdopodobnie najstarszy model magii, występujšcy przede wszystkim w szamanizmie. Zakłada on istnienie Zawiatów zamieszkanych przez istoty duchowe, takie jak: duchy, demony, anioły itp. W zależnoci od konkretnego systemu magicznego mag albo wchodzi (zwykle jedynie umysłem - dzięki transowi lub ekstazie) do Zawiatów i podróżujšc przez nie podejmuje działania magiczne, albo też tworzy zamknięty obszar (np. kršg), w którym inwokuje wiat duchowy lub jego mieszkańców. W tym drugim przypadku duch albo wykonuje powierzone zadania oddziałujšc na wiat materialny z Zawiatów, albo też opętuje maga, który dzięki temu zyskuje dodatkowe możliwoci działania.Wszystkie działania magiczne wykonujš tak naprawdę istoty duchowe, mag musi je do tego przekonać lub zmusić do posłuszeństwa swej woli. Odbywa się to przez modlitwy, obietnice posług, przyjmowanie na siebie okrelonych tabu, a nawet zastraszanie zaklęciami czy duchowymi "zwierzchnikami" danej istoty.Przykładami systemów magicznych, które stosujš ten model, sš na przykład: szamanizm, teurgia i goetia. Z adwokatów tego modelu wymienić można np. Salomona, Johna Dee, a z bardziej współczesnych - Aleistera Crowleya.~Model energetycznyModel ten jest prawdopodobnie niewiele nowszy niż model duchowy. Zakłada on, że wiat widzialny przeniknięty jest wszechobecnš energiš życiowš, nazywanš różnie w różnych kulturach: prana, qi, ki, mana, a w Europie: vis, vitalis, vril, fluid magnetyczny itd. Procesy zachodzšce w wiecie widzialnym sš wg tego modelu efektem działania owych energii subtelnych, za działania magiczne polegajš na takim manipulowaniu obiegiem energii, by wytworzyć pożšdany efekt w makroskali. Podobnie jak w poprzednim modelu, również tutaj znajduje zastosowanie magiczny trans wyciszajšcy częć umysłu posługujšcš się logikš, tak by mag postrzegał i działał wyłšcznie intuicyjnie.Model ten jest wykorzystywany przede wszystkim przez wschodnie systemy magiczne i okultystyczne: Hunę, większoć odmian jogi, tradycyjnš chińskš medycynę i Feng Shui, Reiki, a także sztuki walki, przede wszystkim T'ai Chi Ch'uan i Chi Kung. W tradycji Zachodu model ten pojawia się po raz pierwszy u Mesmera w jego koncepcji magnetyzmu zwierzęcego, a następnie w teozofii Bławatskiej. Na szerokš skalę został spopularyzowany przez ruch New Age.~Model psychologicznyModel ten w zasadzie nie wyjania, jak działa magia, a jedynie utrzymuje, że za działania magiczne jest odpowiedzialna podwiadomoć i może ona być programowana w celu osišgnięcia pożšdanych zmian. Programowanie to następuje przez użycie symboli i autosugestię w stanie umysłu, który buddyci nazywajš samadhi, a chaoci - gnozš.Mag bazujšcy na tym modelu nie potrzebuje w praktyce magicznej istot duchowych czy energii subtelnych - wystarcza mu programowanie w psychice stanów mentalnych. W praktyce jednak często zdarza się, że magowie posługujšcy się tym modelem magii przyjmujš istnienie duchów lub energii, co miałoby im pozwalać np. ładować sigile energiš w celu wzmocnienia bšd przyspieszenia ich działania.Najbardziej znanym magiem, który stosował magię tego modelu był Austin Osman Spare, którego magia sigili jest w zasadzie odwróceniem teorii kompleksów Freuda. Polega ona na tym, że mag skupia swojš intencję na sigilu, czyli stworzonym przez niego symbolu graficznym lub dwiękowym, a następnie zapomina o nim (czyli usuwa ze wiadomoci). Sigil zostaje jednak w podwiadomoci, gdzie tworzy jakby sztuczny kompleks, który zaczyna wpływać na poczynania maga w sposób podobny jak zwykłe zepchnięte w podwiadomoci lęki.Psychologiczny model magii stał się popularny najpierw w wiecie anglojęzycznym, by w latach 70. zeszłego stulecia stać się dominujšcym paradygmatem magicznym w zachodnim kręgu kulturowym. Jego wyznawcami byli między innymi: Israel Regardie, Dion Fortune i Peter Carroll.~Model informacyjnyJest to najnowszy model magii, datujšcy się na schyłek lat 80. zeszłego stulecia. Bazuje na założeniu, że istnieje kosmiczna energia, którš można kształtować za pomocš informacji, oraz, że informacja jest odrębna od masy i energii, ale może się z nimi wišzać.Magowie stosujšcy model informacyjny (nazywani czasem "cybermagami") w swej praktyce nie posługujš się magicznym transem, co odróżnia ich od pozostałych magów. Raczej w normalnym stanie umysłu posługujš się centrami magazynowania i przetwarzania informacji (mózg i czakry wzdłuż kręgosłupa). Wierzš, że z ich pomocš nadajš kierunek przepływowi informacji, która w pożšdany sposób kształtuje kosmicznš energię. W odróżnieniu od innych systemów magii, tutaj informacja nie zużywa się, lecz jest kopiowana między systemami energetycznymi.Tak więc, mimo nowoczesnego wizerunku, wydaje się, że model ten jest pochodnš modelu energetycznego. Cybermag, oprócz praktycznej wiedzy na temat programowania i administrowania systemami informatycznymi, powinien być też biegły w medytacji i technice rozwijajšcej system energetyczny, na przykład w Jodze.Teoria ta jest bardzo młoda i wcišż aktywnie rozwijana, w szczególnoci przez Illuminatów Thanaterosa. Według Fratra UD, do tej pory osišgnięto znaczne sukcesy przy magicznej komunikacji i uzdrawianiu.PODEJCIE NAUKOWEWspółczesna antropologia rozpatruje magię w kategoriach mylenia mitycznego, a także w zwišzku z zakorzenionym w danej kulturze postrzeganiem przyczynowoci zachodzšcych zjawisk.Jeden z funkcjonalistów antropologicznych, Bronisław Malinowski, pisał w swoim klasycznym dziele tak:"Magię spotykamy wszędzie tam, gdzie przypadek czy wypadek oraz emocjonalne zderzenie się nadziei i strachu rozwijajš się na szerokš skalę. Magia nie występuje natomiast tam, gdzie przedsięwzięcie jest pewne, niezawodne i w pełni podlega kontroli racjonalnych metod i procesów technologicznych. Dalej, magię znajdujemy tam, gdzie w grę wchodzi niebezpieczeństwo. Nie znajdujemy jej natomiast, gdy poczucie absolutnego bezpieczeństwa całkowicie eliminuje złe przeczucia. Tu grajš rolę czynniki psychiczne. Magia jednak pełni też innš, bardzo ważnš funkcję społecznš. Jak starałem się wykazać w innym miejscu, magia jest aktywnym czynnikiem organizacji pracy i jej systematycznego przebiegu. Jest też zasadniczš siłš, która reguluje przebieg gry. W zwišzku z tym kulturowa funkcja magii polega na wypełnianiu luk i uzupełnianiu tych bardzo ważnych działań człowieka, które nie zostały jeszcze przez niego w pełni opanowane."MAGIA A RELIGIAW obu tych formach ludzkiej aktywnoci, jakš stanowi magia i religia, występuje wiara w istnienie wiata pozazmysłowego, a więc nieweryfikowalnego drogš dowiadczalnš. W magii, podobnie jak w religii, może dojć do personifikacji sił nadprzyrodzonych (np. dżinny, demony itp.), istnieje jednak zasadnicza różnica w kontaktach z tymi siłami, pozwalajšca odróżnić religię od magii: w magii nie dochodzi do złożonego kontaktu psychicznego między sprawujšcym obrzęd a duchem, do którego się on zwraca (niepowodzenie obrzędu zostanie przypisane brakom umiejętnoci maga, nie za, jak w religii, np. kaprysowi bóstwa). Istotnš różnicš jest także to, że osoba kierujšca się myleniem magicznym, np. szaman, zakłada, że dzięki praktykom magicznym ma wpływ na przebieg wydarzeń otaczajšcego jš wiata, a jeżeli napotyka trudnoci, zakłada, że spotkał się z silniejszš magiš, natomiast kierujšca się myleniem religijnym (kapłan) zakłada, że nie jest w stanie wywierać wpływu na istoty duchowe, lecz może je jedynie przebłagać, poprzez np. modlitwę. Mylenie opierajšce się na magii zakłada więc siłę sprawczš człowieka, natomiast mylenie religijne zakłada, że bieg zdarzeń w wiecie jest zależny od istot wyższych.Istotnš różnicš między magiš a religiš jest aspekt soteriologiczny, czyli istotš religii jest zogniskowanie wokół idei życia pozagrobowego. Ważnym wyróżnikiem religii jest więc zainteresowanie losami duszy po mierci. Z magiš natomiast mamy do czynienia także kiedy mowa o kontaktach ze sferš transcendencji, jednakże jest bardziej pragmatyczn... [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

mement.xlx.pl